Kiedy dziecko kończy dwa lata, rozwój jego mowy znowu staje się bardziej intensywny. Pojawiają się proste zdania. Rozwija się umiejętność werbalnego wyrażania potrzeb i emocji, a słownik malca poszerza się. Dziecko w naturalny sposób przyswaja nowe nazwy przedmiotów i zjawisk. Jest to dobry moment, żeby zacząć rozwijać inne sfery, takie jak wyobraźnia, czy koncentracja uwagi.

Doskonałą metodą sprzyjającą temu jest czytanie dziecku bajek. Nie w dosłownym znaczeniu, bo zdolność koncentracji uwagi u dwu-, trzylatka jest jeszcze słabo rozwinięta i pociecha znudzi się w mgnieniu oka. Bajki, które przeznaczone są dla tak małych dzieci, to więc nazwa umowna dla książeczek z obrazkami. Mały czytelnik oglądając ilustracje zwierzątek, albo innych domowych przedmiotów, utożsamia z nimi nazwę, uczy się, powtarza i zapamiętuje. Po jakimś czasie, baza słów dziecka znacznie się poszerza, czyli profesjonalnie mówiąc, poszerza się słownictwo bierne dziecka.

Z biegiem czasu, możemy zacząć czytać dziecku w dosłownym znaczeniu. Bardzo przydatne są tutaj bajki pisane wierszem, ponieważ u trzyipółletniego malucha oraz czterolatka jest dobrze rozwinięta percepcja słuchowa. Treść podana wierszem jest miła dla ucha, po drugie treść jest szybciej przyswajalna. No i oczywiście jest to doskonały sposób na rozwijanie umiejętności koncentracji uwagi.

Dziecku czteroletniemu możemy już bez problemu wybierać bajki pisane prozą o treści dostosowanej do określonego wieku malucha i do jego zainteresowań.                 Podczas słuchania bajki pociecha zaczyna widzieć oczami wyobraźni treść historii. W jej głowie powstają obrazy, które z czasem tworzą bazę obrazów, nazw i zdarzeń. Ta baza w przyszłości tworzyć będzie skojarzenia i wzorce przydatne w życiu. Osoby dorosłe, które cierpią na afazję po udarach i straciły zdolność przypominania sobie nazw przedmiotów oraz zjawisk, szybciej wracają do sprawności werbalnych mając właśnie taki „bonus w głowie” w postaci zasobu słownictwa i wiedzy nabytej między innymi w dzieciństwie najpierw podczas słuchania bajek, potem podczas czytania książek.

Podczas tworzenia się obrazów w głowie dziecka zachodzą ważne czynności w krótkim czasie, takie jak percepcja słuchowa, zapamiętywanie, kojarzenie, logiczne myślenie, kategoryzowanie. Czytanie zatem, to nieoceniony sposób na rozwijanie inteligencji dziecka, koncentracji uwagi i wyobraźni. Wszystko to ma niebagatelny wpływ na rozwijanie słownictwa, a potem przyswajanie wiedzy w szkole.

I wreszcie aspekt emocjonalny. Słuchając historii dziecko rozwija zdolność  empatii. Zaczyna rozróżniać co jest złe w postępowaniu bohaterów, jakie działania komuś mogą robić krzywdę, przykrość. Nie można pominąć też więzi, jaka się tworzy pomiędzy czytającym rodzicem a dzieckiem.

Rytuał czytania na przykład przed snem ma również swoje mocne strony, bo daje poczucie czegoś trwałego, niezmiennego, a co za tym idzie daje poczucie dobrostanu i bezpieczeństwa.
Czytajmy dzieciom codziennie.

 

Drogi Rodzicu:

 

• Od jak najwcześniejszych chwil przyzwyczajajmy nasze dzieci do słuchania opowieści. Oswajajmy je z książkami i pokazujmy, jaką mogą sprawiać nam radość i przyjemność.
• Opracujmy nasze własne rytuały związane z czytaniem. Ustalmy określoną porę każdego dnia, kiedy choć przez krótki czas siadamy z książką i słuchamy wybranych opowieści. Korzystajmy także z audiobooków.
• Przeglądajmy poradniki bądź artykuły psychologiczne, w których polecane są konkretne tytuły z literatury dziecięcej. Starajmy się wybierać takie wersje bajek, które mają przyjazne i ładne ilustracje. Zwracajmy również uwagę na tłumaczenia zagranicznych książek, by były one dobrej jakości.
• Nie bójmy się baśni, w których pojawia się zło i negatywni bohaterowie. Przygotujmy dziecko do poznania różnorodnych opowieści, tak, aby nie tylko nauczyło się odróżniać dobro od zła, ale potrafiło także współczuć i uczyć się wrażliwości.
• Korzystajmy również z książek wtedy, kiedy potrzebujemy pomocy w wyjaśnieniu dziecku trudniejszych problemów albo w przygotowaniu go na nowe sytuacje. W księgarniach dostępnych jest wiele tytułów, które poprzez specjalnie skonstruowaną fabułę pomagają nie tylko w poznaniu przedszkola czy oswojeniu się z toaletą, ale opisują na przykład moment, kiedy w domu pojawia się drugie dziecko, sytuację, w której umiera bliska osoba albo rodzice muszą się rozstać.